W domu rozmawiam w języku ukraińskim. To logiczne, bo jestem Ukrainką. (…) W radiu rozmawiają po białorusku. To logiczne, bo jestem na Białorusi. Ale przecież w mieście, w szkole, na wycieczce wszyscy rozmawiają po rosyjsku. To niesprawiedliwe. Jeśli mieszkam na Białorusi, powinnam rozmawiać i pisać po białorusku.
Дома я размаўляю на ўкраінскай мове. Гэта лагічна, бо я ўкраінка. (…) Па радыё размаўляюць па-беларуску. Гэта лагічна, бо я — на Беларусі. Але ж у горадзе, у школе, на экскурсіі ўсе размаўляюць па-рускі. І гэта несправядліва. Калі я жыву на Беларусі, я павінна размаўляць і пісаць па-беларуску. (białorus.)
